روزانه برای رسیدن به سر کارم خیلی وقت مصرف می شود. از این مساله داشتم دیوونه میشدم که فکری بسرم رسید. تصمیم گرفتم که در این زمان به یکی از سرگرمی های مورد علاقه ام بپردازم. دیدن فیلم!! امکاناتش که امروزه وجود دارد پس چرا نه. حالا یکجوری شده که لحظه شماری میکنم تا توراه باشم. و اگر اینطوری پیش بره حتما منعقد فیلم و سینما خواهم شد. نه بابا شوخی کردم. راستش از همان بچگی من به تلویزیون و فیلم علاقه داشتم. امروز هم چیزی برایم عوض نشده. همه چیز میبینم: داخلی ، خارجی ، فیلم ، سریال ، مستند ، راز بقا و غیره. دنیای بیکرانی است که تمامی ندارد. خوشبختانه با این سطح پیشرفته تکنیک ، آدم از نظر پیدا کردن روزی اش وا نمی مونه
Abonnieren
Kommentare zum Post (Atom)
Keine Kommentare:
Kommentar veröffentlichen