حکومت آشوریان (۱۸۰۰ سال قبل از مسیح) اولین سلطنت بزرگ خاوره میانه باستان بود که حدودا
هزار سال تداوم داشت تا توسط مادهای پارسی مغلوب و بر کنار شود. بعد از مادها هخامنشیان نبض منطقه را دردست گرفتند و تخت جمشید را ساختند. از طرف خشایارشاه بنایی به نام دروازه ی ملل درپرسپولیس ساخته شد. درجلوی درهای این بنا برای به وجد آوردن مهمانان از هنر آشوریان استفاده شده است
در دو جانب درگاه غربی دو گاو نر بسیار عظیم جرزهای درگاه را بر پشت خود نگه داشته‌اند. در قسمت درگاه شرقی ابوالهول‌هایی با سر انسان، تنه گاو و بال عقاب جرزهای درگاه را بر پشت خود دارند. بر سرهای اینها تاج بلندی دیده میشود به شکل استوانه، که در بالا و پایین دو نوار مزین به گل‌های دوازده پر دارند و از نوار پایینی سه جفت شاخ به طور موازی روییده‌اند و شکل یک عدد ۸ را درست کرده‌اند. بال‌ها به صورت داس و با پرها و شاه پرهای شکوهمند و موازی نمودار گشته‌اند، و پاها استوار بر روی سکوها نهاده شده است
این نوع گاوها و ابوالهول های «دروازه‌بان» در هنر آشوری سابقه داشته اند و از فرهنگ ایرانیان نیست!! اما ایرانی ها تنها به اقتباس بسنده نکرده و ابداعاتی هم در آن وارد کرده اند. مثلاً برخلاف نمونه‌های آشوری که پنج پا دارند، اینها چهارپای طبیعی بیشتر ندارند
بهترین نمونه این نقش‌برجسته ها در حال حاضر در موزه لوور پاریس نگهداری میشود که دوران انها مربوط به کاخ پادشاه آشور سارگون دوم در خورساباد عراق می باشد
دلیل پنج پا بودن این ابوالهول ها این بود که بیننده ، چه از روبرو و چه از کنار پاها رو به تعداد ببیند. یعنی از جلو ۲ پا به حالت ایستاده و از بغل ۴ پا در حالت حرکت
در ضمن ، گلهاي نيلوفر آبي دوازده پَر يا «لوتوس» که روی تاج ها و دیوارهای تخت جمشید به تعداد بی شماری دیده میشود ، و اغلب از آنها به عنوان سنبل پارسی یاد میشود ، از سر خیرهنرمندان مصري در كارگاه ساخت تخت‌جمشيد بوده است
این هم جالبه که در همان دوران باستان ، امپراطوریهای همسایه هم ، چنین اشکال مشابهی داشتند
درمصر ابوالهول را به شکل شیر نری نقش می‌کردند که سر او به صورت سر دختری بود. شیر در حالت نشسته است. ابوالهول یونانیها یک زن بالدار روی تن شیر ماده میبود. بعضی وقتها هم یک زن با پنجه و سینه یک شیر ماده ، همراه با دمم به شکل مار و بال پرنده
هزار سال تداوم داشت تا توسط مادهای پارسی مغلوب و بر کنار شود. بعد از مادها هخامنشیان نبض منطقه را دردست گرفتند و تخت جمشید را ساختند. از طرف خشایارشاه بنایی به نام دروازه ی ملل درپرسپولیس ساخته شد. درجلوی درهای این بنا برای به وجد آوردن مهمانان از هنر آشوریان استفاده شده است
در دو جانب درگاه غربی دو گاو نر بسیار عظیم جرزهای درگاه را بر پشت خود نگه داشته‌اند. در قسمت درگاه شرقی ابوالهول‌هایی با سر انسان، تنه گاو و بال عقاب جرزهای درگاه را بر پشت خود دارند. بر سرهای اینها تاج بلندی دیده میشود به شکل استوانه، که در بالا و پایین دو نوار مزین به گل‌های دوازده پر دارند و از نوار پایینی سه جفت شاخ به طور موازی روییده‌اند و شکل یک عدد ۸ را درست کرده‌اند. بال‌ها به صورت داس و با پرها و شاه پرهای شکوهمند و موازی نمودار گشته‌اند، و پاها استوار بر روی سکوها نهاده شده است
این نوع گاوها و ابوالهول های «دروازه‌بان» در هنر آشوری سابقه داشته اند و از فرهنگ ایرانیان نیست!! اما ایرانی ها تنها به اقتباس بسنده نکرده و ابداعاتی هم در آن وارد کرده اند. مثلاً برخلاف نمونه‌های آشوری که پنج پا دارند، اینها چهارپای طبیعی بیشتر ندارندبهترین نمونه این نقش‌برجسته ها در حال حاضر در موزه لوور پاریس نگهداری میشود که دوران انها مربوط به کاخ پادشاه آشور سارگون دوم در خورساباد عراق می باشد
دلیل پنج پا بودن این ابوالهول ها این بود که بیننده ، چه از روبرو و چه از کنار پاها رو به تعداد ببیند. یعنی از جلو ۲ پا به حالت ایستاده و از بغل ۴ پا در حالت حرکتدر ضمن ، گلهاي نيلوفر آبي دوازده پَر يا «لوتوس» که روی تاج ها و دیوارهای تخت جمشید به تعداد بی شماری دیده میشود ، و اغلب از آنها به عنوان سنبل پارسی یاد میشود ، از سر خیرهنرمندان مصري در كارگاه ساخت تخت‌جمشيد بوده است
این هم جالبه که در همان دوران باستان ، امپراطوریهای همسایه هم ، چنین اشکال مشابهی داشتند
درمصر ابوالهول را به شکل شیر نری نقش می‌کردند که سر او به صورت سر دختری بود. شیر در حالت نشسته است. ابوالهول یونانیها یک زن بالدار روی تن شیر ماده میبود. بعضی وقتها هم یک زن با پنجه و سینه یک شیر ماده ، همراه با دمم به شکل مار و بال پرنده
Keine Kommentare:
Kommentar veröffentlichen